Saturday, December 22, 2007

Үүрд хамт байгаа ч ээжээ

Ээжийн тухай сайхан дуу шүү. Энэ дууны дуучин, аяыг зохиогч, шүлгийг бичсэн 3 хүн Сүхбаатар аймагт яваж байгаад зохионсон гэдэг. Иймд энэ дууг Сүхбаатар аймагаас төрсөн дуу гэдэг юм билээ. Даан ч дуучин, зохиогч, шүлэг ч нь хэн байсаныг мэдсэнгүй. Ямарчил гэсэн Номин талстынхан гоё дуулсан байна.

Хэрвээ хүмүүс цэцэгхэн гэвэл

Хээр талын цэцэгхэн сарнай гэе

Арвин дэлхий шиг ачлалт ээж таныхаа

Алганы толион дээр ургасан байж таарна

Өнгийн цэцгийг тансагхан гэвэл

Өргөн дэлхийг мартахын аргагүй

Өөрийн минь дүрийг нар шиг гэвэл ээжээ

Үлэмжийн гэрэл таныг байж таарна

Дээдийн жаргалыг таньдаа амлаагүй ч

Дэлгэр зун шиг насаараа ивээе ээ

Тэнгэр шиг ачлал таных шүү ээжээ

Дэлхий шиг хүндлэл минийх шүү ээжээ

Учрах зүүднээ сайхан дагина

Үзэх нүднээ өдрийн солонго

Үр чинь таныгаа хайрлая аа ээжээ

Үндэс мөчир шиг үүрд хамт байгаа ч ээжээ

www.gogo.mn дээрээс номин талстын дуулсанаар нь сонсоорой.

Thursday, December 13, 2007

Би Соёмбыг тугандаа тахисан Монгол хүн

Би хонины мах иддэг. Гэхдээ би хонио алаагүй. Бас сүү уух дуртай. Гэхдээ би сүүг үнээнээс сааж биш бас гуйж биш худалдаад авчдаг. Үнэ нь 850-1200 байдаг. Захаас бөөндөөд авсан ч болно. За энэ ч яахав. Өвөг дээдэс минь СОЁМБЫГ тугандаа тахиж үлдээсэн болхоос шилэнд тахиж үлдээгээгүй. Би СОЁМБЫГ туганд намирч явсаныг мэдэхээс шилэнд найгаж явахыг мэдэхгүйн байна. БАЯРЛАЛАА.

Monday, December 10, 2007

Тамын тогоо ба Диваажингийн хоол

Энэ журмын анд, Senior Expert, Баянаа андын блог дээрээс хулгай хийсэн болно. энэ их таалагдлаа. Ер нь дажгүй зүйрлэл байна. баярлалаа андаа.

Нэгэн залуу лам багшаасаа “Там гэж ямар газар байдаг бол?” гэж асуужээ. Өвгөн лам ингэж хариулж гэнэ. “Тамд асар том тогоон дотор амттай гоймон уур савсуулан чанаж байдаг юм. Харин хүрч идэхийн тулд нэг метр урт савхнаас өөр барьчих юм байхгүй”. “Юу болохыг төсөөлж байгаа биз дээ?” хэмээн өвгөн лам үргэлжлүүлэв. “Бүгд өлссөн учир нөгөө урт савхаараа гоймонгоос уралдаж идэх гээд тэмцэлдэнэ. Гэвч савх нь хэтэрхий урт тул гоймонг савхадлаа ч амандаа хийж чадахгүй. Бүгд түрүүлж идэхийн тулд галзуурсан мэт дайран хэрүүл зодоондоо хүрч, эцэст нь гоймонгоо ийш тийш нь цацаж бараад хэн нь ч идэж чадахгүй.”

Дээр өгүүлсэн залуу лам “Тэгвэл диваажин гэж ямар газар вэ?” хэмээн багшаасаа асуужээ. Багш нь диваажин ч гэсэн адилхан. Гэхдээ тэнд хүмүүс гоймонг урт савхаар хавчиж аваад тогооны нэг талд зогсож байгаа хүнд “Энэ идээг эхлээд та зооглоно уу” гэж найр тавина. Тэгэхэд эсрэг талд зогсож байгаа хүн түүнийг баяртай хүлээж аваад “Маш сайхан зоог байлаа. Одоо би танд хариу барья” хэмээн өөрийнхөө савхаар гоймонг савхдаж өгнө. Энд бүгд амттай гоймон идэж, өөрөөр хэлбэл, өнийн дээд жаргалыг амталж байдаг юм даа” гэсэн гэдэг. Там уу, диваажин уу? гэдэгт та бидний сонголт л нөлөөлөх гээд байна. Тамын тогооноосоо гарцгаая, элэг нэгтнүүд ээ.