СУМЫН НААДАМ

Д. Пүрэвдорж

Суусрын гүйдэлт салхин шанхаар наадан сэвэлзсэнээс
Суурь хөлгөн асрын шашир цацаг дэрвээ юу
Сумын наадмын дэвжээг өдөржин тойрох морьтноос
Суран жолоо атгасан өнгийн цэцэг ургаа юу

Дурлал гээч нь намайг бас л дахин жаргаахаар
Дугираг цагаан царайгаар наран дороос мишээв үү
Дулаан амьсгалд дасаалгүй бас л дахин зовоохоор
Дун цагаан шүдээр наадамч дундаас инээв үү

Хайр гээч нь намайг бас л дахин жаргаахаар
Хайлган цайлган сэтгэлтэй хүний үртэй учруулав уу
Халуун дэрний хавьд бас л дахин зовоохоор
Хадамд очсон бэртэй хүнээс далдуур уулзуулав уу

Хүсэл гээч нь намайг бас л дахин жаргаахаар
Хүүхэн ялдам хонгорын ангир цээжийг түшүүлэв үү
Хүний хүнтэй дасгаж бас л дахин зовоохоор
Хүрэн шандан тэрлэгний суман хормой шүргүүлэв үү

Учрал гээч нь намайг бас л дахин жаргаахаар
Уруулын халуун амсраар зүрхний бал шимүүлэв үү
Уураг цээжний хагацалд бас л дахин зовоохоор
Улаан чулуун бэлзэг ядам хуруунд зүүлгэв үү

Борви нугалах хэвтэргүй борхон туулай хөөрхий
Бохирон жиргэх мөчиргүй болжмор шувуу хөөрхий
Больё гэвч болихгүй борхон зүрх минь хөөрхий
Болоё гэвч болохгүй богинохон заяа минь хөөрхий

Тэнгэрлэг эх орон минь

Тэнгэрлэг эх орон минь тандаа мөргөм үү?
Тэнд энд хэвтэх чулуунд чинь үнэн оршдогт итгэм үү?
Амьд яваа минь таний таалал гэм үү?
Аугаа их тандаа би өдөр бүр мөргөм үү?
Амьсгалах тоолондоо би тандаа хүрч оч муу?
Аньсан нүдэндээ ч би танийгаа хар муу?
Сайн үйлээ би танийхаа төлөө хиймүү?
Саар мууг үйлдвэл танийхаа өмнө ич мүү?
Өвлийн өдөр цасан дээр хэвтэхдээ
Өнгөт хялмаа гялалзан гялтганахыг аж муу?
Орчинд минь хичнээн амьтан буй гэвээс тэд бүгд танийх буюу?
Одоо би таний нүдээр л бусдыг харам уу?
Эх орон минь таний хүч л надад шингсэнээс би хүчтэй явна уу?
Энэрэл хайр тань надад ирснээс би бусдыг хайрлаж сурам уу?
Ая аа эх орон минь ээ…
Догшин ширүүн галийг ч би танийг л гэж бодном
Дотоод зөөлөн амьсгалд тань шүтэж амьдарнам
Ая аа эх орон минь ээ…
Ариун тунгалаг агаарийг ч танийх л гэж бодном
Амьсгалах тоолонд та надад нэвтрэн орном